پنج تفاوت ساختاري تاثيرگذار ايمپلنت و دندان طبيعي

اگر چه ايمپلنت‌هاي دنداني، عموماً اولين گزينه درماني براي جايگزين كردن با دندان‌هاي از دست رفته هستند، اما با عواقبي نيز همراهند. بسياري از دندانپزشكاني كه به ترميم و درمان ايمپلنت مشغولند، بايد در درمان دندان‌هاي طبيعي به مهارت كامل و كافي رسيده باشند. اما باتوجه به تفات‌هاي ساختاري ميان دندان‌هاي طبيعي و ايمپلنت‌ها، ممكن است پزشكي كه در ترميم دندان‌هاي طبيعي موفق عمل مي‌كند، نتواند به همان اندازه در ترميم و درمان ايمپلنت‌ها موفق و ماهر باشد. در ادامه اين مطلب به پنج مورد از تفاوت‌هاي ميان دندان‌هاي طبيعي و ايمپلنت‌ها پرداخته و تاثير اين پنج عامل را در تشخيص و درمان مشكلات مربوط به دهان و دندان بررسي مي‌كنيم.

خريد تجهيزات دندانپزشكي در همدان

1. پريودنتال سالكوس در برابر پري-ايمپلنت سالكوس

- تفاوت‌هاي ساختاري

Peri-mucosa از اپي تيليوم دهاني كراتينه شده، سالكولار اپي تليوم، اپي تليوم اتصالي لثه و بافت همبند ساخته شده است. اين بافت نرم تشكيل دهنده عرض بيولوژيكي (Biologic Width) و يا پهناي بيولوژيك مي باشد. عرض بيولوژيكي عبارت است از بافت همبند لثه‌اي مجاور آلوئول و اپي تليوم چسبنده كه ميانگين عرض آن در حالت سلامت 2.04 ميلي متر مي‌باشد كه 1.07 ميلي متر آن توسط الياف پريودنتالي و حدود 0.97 آن نيز توسط اپي تليوم چسبنده اشغال شده‌است. رعايت اين فاصله در هنگام ترميم دندان آسيب ديده ضروري است در غير اين صورت امكان التهاب لثه و تحليل رفتن بافت استخواني آن منطقه وجود دارد. اما يك تفاوت اساسي ميان سطح ايمپلنت و سلول هاي اپي تليوم با وجود همي دسموزوم ها و بازال لامينا وجود دارد بطوري كه منجر به ايجاد سالكوس هاي عميق تري نسبت به حالت طبيعي مي گردند.

علاوه بر اين در شرايط عادي و طبيعي، عمق كم سالكوس در اطراف ايمپلنت اجازه حركت قلم پروب پريودنتال را تا جايي كه با استخوان برخورد نمايد، مي دهد. اگرچه اين روش نيز روشي قابل اعتماد براي سنجش ميزان سلامت پريودنتال در هنگام كاشت ايمپلنت نمي باشد.

- مفهوم باليني

از آنجايي كه عرض بيولوژيكي در هنگام كاشت ايمپلنت افزايش مي يابد، افزايش 4 الي 5 ميلي متري عمق سالكوس نيز دور از انتظار نيست. اما توجه داشته باشيد كه افزايش عمق سالكوس در دندان هاي طبيعي نشانه ايي پاتولوژيك است. و يكي ديگر از نكات حائز اهميت خونريزي در هنگام بررسي و استفاده از پروب پريودنتال مي باشد بطوري كه در ايمپلنت نشان دهنده موردي خطرناك نبوده اما در دندان طبيعي نشانه براي وجود التهاب در اطراف دندان مي باشد.

خريد يونيت دندانپزشكي در همدان

2. اتصال پريودنتال در برابر اتصال پري- ايمپلنت

- تفاوت ساختاري

اگر چه ايمپلنت و دندان‌هاي طبيعي هر دو با بافت لثه ارتباط برقرار كرده و اتصالاتي دارند، اما اين اتصال در اين دو متفاوت است. بطوري كه فيبرهاي لثه به صورت عمودي برروي سطح دندان قرار گرفته ولي در ايمپلنت اين فيبرها به صورت موازي و پارالل سطح ايمپلنت قرار مي گيرند و در نتيجه استحكم مكانيكي اتصالات در ايمپلنت هاي دنداني ضعيف تر از دندان هاي دنداني مي باشد.

- مفهوم باليني

به دليل همين تفاوت در اتصالات اين دو، احتمال بروز مشكلاتي در هنگام مواجه با باكتري ها نيز وجود دارد. هنگامي كه اتصالات در اطراف ايمپلنت از بين بروند احتمال تحليل بافت لثه افزايش يافته و يكي از كارهاي ضروري براي پيشگيري از اين موضوع، تميز نمودن اطراف ايمپلنت و رعايت بهداشت دهان و دندان مي باشد.

خريد نگاتوسكوپ ديواري در همدان

3. پاسخ التهابي

- تفاوت ساختاري

فيبر روي دندان‌هاي طبيعي، در برابر هجوم باكتري‌ها يك سد فيزيكي ايجاد مي‌كند و اين موضوع، پيشرفت بيماري‌هاي پريودنتال را محدود خواهد كرد. اما اين سد فيزيكي در ايمپلنت‌ها وجود ندارد، و به همين علت پتانسيل بروز التهاب و در نتيجه پري ايمپلنتايتيس در هنگام كاشت ايمپلنت افزايش مي يابد..

- مفهوم باليني

هنگام رو‌به‌رو شدن با چالش‌هاي باكتريايي، نه تنها بافت‌هاي اطراف ايمپلنت‌ ضعيف‌تر از دندان‌‌هاي طبيعي است، بلكه پاسخ التهابي بافت‌هاي اطراف ايمپلنت در برابر باكتري‌ها، بسيار بيشتر از دندان‌ها است. اين التهابات مي‌تواند منجر به آسيب‌ديدگي بافت‌هاي اطراف شود، به همين علت در ايمپلنت بافت درگير با پلاك هاي دنداني بيشتر مستعد تحليل بافت لثه و استخوان مي باشند.

4. هيلينگ

- تفاوت ساختاري

پروسه هيلينگ و ترميم بافت‌هاي اطراف ايمپلنت در مقايسه با دندان‌هاي طبيعي متفاوت است. ايمپلنت‌ها بافت لثه‌اي ضعيقي در مقايسه با دندان‌هاي طبيعي دارند. طبق يك اصل ثابت شده، زخم‌هاي كوچك و ساده‌تر، سريع‌تر از زخم‌هاي بزرگتر بهبود پيدا مي‌كنند و يكي از راه حل ها براي تقويت پروسه هيلينگ در هنگام كاشت ايمپلنت، استفاده از جراحي فلپ لس مي باشد زيرا در اين حالت بافت لثه كمتر آسيب ديده و سريع تر پروسه هيلينگ را طي مي نمايد.

- مفهوم باليني

باتوجه به كاهش ميزان عروق خوني در اطراف ايمپلنت، پروسه هيلينگ كندتر صورت مي گيرد و بازسازي بافتي در اطراف ايمپلنت قابل پيش بيني نيست و ممكن است براي القاي اين پروسه به بايومتريال هايي حاوي فاكتورهاي رشد، پروتئين ها و حتي استم سل نياز باشد.

خريد ماسك بهداشتي در همدان

5. شكل ظاهري دندان و ايمپلنت دنداني

- تفاوت ساختاري

پريودنتال ليگامنت باعث انتقال و پخش بارهاي اكلوزال به استخوان هاي اطراف شده و منجر به حركت هاي ريز براي حذف فشار اضافي مي گردد اما از آنجايي كه ايمپلنت ها، ليگامنت ندارند، بارهاي اكلوزال مستقيماً به استخوان منتقل شده و يكي از بازخوردهاي منفي آن در گذر زمان تحليل استخوان مي باشد.

- مفهوم باليني

از آنجايي كه ايمپلنت ها پريودنتال ليگامنت ندارند، احتمال بروز يكسري مشكلات مكانيكي در آنها با ازدياد ميزان فشارهاي وارده، افزايش مي يابد از جمله لق شدن اسكرو، شكستگي و نكروز استخوان. علاوه بر اين به دليل سطح متخلل ايمپلنت، احتمال آلودگي هاي باكتريايي در آنها نسبت به دندان هاي طبيعي افزايش يافته و دتوكسيفيكاسيون بدنه ايمپلنت قبل از بازسازي بافت براي حل و مديريت عفونت پيش آمده اهميت بالايي دارد.

سايت اصلي : تجهيزات دندانپزشكي آرشيدنت