تجهيزات دندانپزشكي آرشيدنت

تجهيزات دندانپزشكي آرشيدنت

دندانپزشكي كودكان

دندانپزشكي كودكان شاخه‌اي از دندانپزشكي است كه با بچه‌ها از كودكي تا نوجواني سروكار دارد. اين شاخه اولين بار توسط انجمن دندانپزشكي آمريكا، كالج سلطنتي دندانپزشكان كانادا و كالج سلطنتي جراحان دندانپزشك استراليايي به عنوان تخصص شناخته شد.

اين شاخه تمركز خود را بر روي رشد كودك/نوجوان، صدمات بيماري‌ها و پيشگيري از وقوع آنها، مديريت و روانپزشكي كودكان و بقيهٔ جنبه‌هاي اين شاخه قرار مي‌دهد. بعضي دندانپزشكان كار خود را تخصصي تر كرده و به معالجهٔ كودكان فلج مغزي، عقب افتادهٔ ذهني و  اوتيسم مي‌پردازند.

دندانپزشكان عمومي در صورت تمايل مي‌توانند دو يا سه سال تحت آموزش اين رشته قرار بگيرند و مدرك تخصص دندانپزشكي كودكان را دريافت كنند. تفاوت دندانپزشكي عمومي با تخصص اطفال، خود بيانگر اعتماد و صداقتي است كه براي كودكان در رابطه با دندانپزشكانشان قرار داده شده است. به‌طور كلي يكي از اجزاي اين رشته، روانشناسي كودك است. دندانپزشك كودكان بايد در تزئين مطب، ارتباط با كودكان و آموزش راهاي پيشگيري از پوسيدگي دندان دقت لازم را داشته باشند تا ملاقات‌هاي ميان كودك و دندانپزشك، لذت بخش باشد.

دندانپزشكان كودكان، اهميت خاصي براي پوسيدگي دندان قائل هستند. تحقيقات نشان مي‌دهد كه بهداشت دهان پايين در بچه‌ها منجر به اختلال در رشد كودك ،عملكرد درسي ضعيف در مدرسه و همچنين روابط اجتماعي ضعيف مي‌شود؛ بنابراين متخصصان اطفال، توصيه‌هايي در رابطه با تقويت دندان‌ها، عادت‌هاي غذايي سالم و ساير مواردي كه مانع بيماري‌هاي دهان مي‌شود، مي‌كنند.

علاوه بر اين، آن‌ها در راستاي سلامت دندان‌هاي اوليه (دندان‌هاي شيري) فعاليت مي‌كنند تا زماني كه اين دندان‌ها بيفتند. علت اهميت دندان‌هاي شيري به اين خاطر است كه به بچه‌ها اجازهٔ جويدن درست را مي‌دهد و اين به خودي خود موجب سلامت تغذيه‌اي كودك مي‌شود؛ همچنين اين دندان‌ها به يادگيري تكلم در كودك و حفظ فضاي مورد نياز براي رشد دندان‌هاي دائمي كمك مي‌كند.

 

دندانپزشك كودكان، سلامت دندان‌هاي كودك را ارتقاء مي‌دهد و همچنين در نقش منبع اطلاعاتي در اين خصوص براي والدين آن‌ها عمل مي‌كند. انجمن دندانپزشكي كودكان آمريكا (AAPD) و انجمن پزشك كودكان آمريكا (AAP) توصيه مي‌كنند كه ملاقات با دندانپزشك بايد هر شش ماه، پس از اولين رويش دندان در كودكان يا يك سال پس از تولد كودكان، صورت بگيرد؛ زيرا با معاينهٔ مرتب و تشخيص به موقع بيماري‌هاي دندان، مي‌توان پوسيدگي دندان بچه‌ها را در همان مراحل اول رفع كرد. در حال حاضر معاينه و معالجه كودكان درمطب دندانپزشكي ديجيتال  بسيار مناسب مي باشد. در اين مراكز بدليل استفاده از دستگاه هاي ديجيتال و ليزر جهت درمان بيماري هاي دهان و دندان كودكان ، درمان كاملا بدون درد و عوارض مي باشد. .

پيشگيري از پوسيدگي هاي دنداني

۱-تعديل در رژيم غذايي به اين صورت كه تعداد دفعات دريافت مواد قندي بسيار مهمتر از حجم دريافت است وخوردن ميان وعده هاي سبك وصنعتي زمينه ي پوسيدگي رابيشتر فراهم ميكند.خوردن نوشابه ها علاوه بر پوسيدگي زا بودن ساينده هم هستند.

-فلورايد ها به صورت دهانشويه ،خميردندان،ژل،وارنيش،آب آشاميدني حاوي فلورايداست واثرموضعي روي ميناي دندان واستحكام بافت مينا دارد.وترميم يا دوباره معدني شدن مينا را در مراحل اوليه ي پوسيدگي منجر ميشود.

۳-فيشور سيلانت ها

شيار هاي دندان به خصوص در دندانهاي تازه رويش يافته مستعد پوسيدگي هستند وموثرترين راه پيشگيري براي اين موارد استفاده از فيشور سيلانت است.

۴-حذف پلاك دنداني از روي دندان به كمك مسواك و نخ دندان از ديگر راهكارهاي پيشگيري از پوسيدگي دندان است


فروش تجهيزات دندانپزشكي
تجهيزات دندانپزشكي


سايت اصلي : آرشيدنت

نحوه نورپردازي در دندان پزشكي

 فناوري نورپردازي به طور قابل توجهي از زمان معرفي اولين چراغ هاي دنداني در دهه‌ي ۱۹۵۰، پيشرفت نموده است. بطوري كه در حال حاضر دندانپزشكان از لوپ‌هايي با چراغ هاي LED استفاده مي‌نمايند و اين

پيكربندي مزاياي بسياري را براي آنان به همراه داشته است. با اين حال غالبا ميبايست علاوه بر هدلايت‌ها، از نور اضافي نيز استفاده شود.

ميزان قدرت روشنايي مورد نياز (لوكس) براي هر اقدامي متفاوت بوده اما اصول اوليه براي يك روشنايي مناسب در دندانپزشكي يونيورسال مي باشد:

 

  • روشنايي كافي، براي كاهش خستگي چشم
  • ارائه رنگ بهينه، براي اطمينان از تشخيص دقيق
  • موقعيت ارگونوميك آسان، براي حمايت از وضعيت قرارگيري مناسب دندانپزشك و در نتيجه كاهش ميزان حركت و خستگي وي

 

  • هر نوع نور دندانپزشكي براي يك هدف خاص طراحي شده است -روشنايي گسترده يا نور متمركز- و هر كدام داراي جنبه‌هاي مثبت و منفي خود هستند. منابع نور كوچك جهت ارائه يك پرتو باريك است كه به
  • راحتي مي تواند بر روي هدف متمركز شوند. با اين حال، اين نوع نور، كنتراست سخت و سايه هاي تيره بر روي سطوح مجاور ايجاد مي كند. منابع نور بزرگتر در كاهش تابش خيره كننده و سايه هاي تاريك بهتر
  • عمل مي‌كنند اما ممكن است نياز به تنظيم بيشتر در مناطقي كه دسترسي به آن‌ جا دشوار است، داشته باشند.

 

نور چراغ يونيت دندانپزشكي بالاترين درجه از نور يكنواخت كه دهان را با حداقل سايه روشن مي‌كند، ارائه مي‌دهد. براي مثال، چراغ هاي دندانپزشكي، با يك طراحي “نورپردازي استاديوم” كه نور را از هشت جهت

مختلف مي‌تاباند، مهندسي شده است. اگر يك يا دو تا از اين جهات توسط مانعي مسدود شوند، ديگر جهات اين موانع را جبران مي‌كنند. نتيجه، روشنايي استثنايي از كل حفره دهان با كاهش ميزان خستگي چشم مي

باشد.

 

در مقابل، هندپيس نوري يك منطقه بسيار كوچكتر از نور را ايجاد مي‌كند و نور به منطقه خاصي كه همراه با حركت دست دكتر تحت درمان قرار مي‌گيرد، تابانده مي‌شود. از آن‌جا كه منبع نور به طور مستقيم در سطح

تحت درمان تابانده مي‌شود، نورپردازي هندپيس، نور متمركز در نظر گرفته مي‌شود.

همانند handpiece ‌هاي نوري، هدلايت‌ها نيز نور متمركز ارائه نموده و يك “روشنايي نقطه‌اي” با ميدان ديد كوچك و كنتراست بالا ايجاد مي‌كند. هدلايت دقيقا همان چيزي كه دكتر به آن نگاه مي‌كند را روشن مي‌نمايد،

چرا كه آن در يك مسير موازي به خط ديد دكتر مي‌تابد.

يكي از اهداف اصلي نور دندانپزشكي، ارائه‌ي رنگ بافت به صورت طبيعي است. اين امر با استفاده از نور سفيد حاصل مي‌شود. شاخص رندر رنگ (CRI) يك شاخص اندازه گيري براي اين كه يك منبع نور چقدر در

بازتاب رنگ از اشياء مختلف در مقايسه با يك منبع نور ايده آل يا طبيعي موثر است، مي‌باشد.

در نور خورشيد، باتوجه به ارائه رنگ كامل، CRI= ۱۰۰ در نظر گرفته مي‌شود. از اين رو نور دندانپزشكي نيز بايد CRI بالايي داشته باشد تا بتواند بهترين نمايش براي مشاهده دقيق وضعيت حفره دهان را فراهم نمايد.

 

يكي ديگر از ملاحظات مهم نور دندانپزشكي، نسبت نور بين “هدف” و “پس زمينه” (به عنوان مثال روشنايي از منطقه‌ي درمان در رابطه با بقيه دهان و صورت). اين نسبت هدف به پس زمينه (TB) هم در دقت بينايي و

هم در راحتي چشم مؤثر مي باشد.

 

  • توصيه هاي نورپردازي:

براي روشنايي سالم، اين مراحل براي تنظيم هدلايت همراه با نور يونيت توصيه مي‌شود:

  1. خاموش كردن هدلايت و نور يونيت
  2. روشن كردن هدلايت در ابتدا و تنظيم آن به آرامي تا زماني كه به نظر روشن برسد و سپس كاهش شدت آن به تدريج جهت مشخص شدن آناتومي دندان
  3. روشن كردن نور يونيت با نور كم و نتظيم موقعيت آن به طور مستقيم در بالاي حفره دهان در فاصله‌ي حدود 27 اينچ (70 سانتي متر)

    * روشنايي هدلايت بايد بيشتر از نور يونيت باشد.

  4. فراهم نمودن منبع نور ديگر از زاويه ديگر جهت از بين بردن سايه و بهبود وضعيت دندانپزشك

 

فروش تجهيزات دندان پزشكي
تجهيزات دندان پزشكي همدان


سايت اصلي : آرشيدنت